-
برآمد بسي روزگاران بدوي شاعر : دقيقي که خسرو سوي سيستان کرد روي برآمد بسي روزگاران بدوي کند موبدان را بدانجا گوا که آنجا کند زندواستا روا پذيره شدش پهلوان سپاه چو آنجا رسيد آن گرانمايه شاه سوار جهانديده همتاي سام شه نيمروز آن که رستمش نام ابا مهتران و گزينان در ابا پيردستان که بودش پدر ازو شادمان گشت فرخنده شاه به شادي پذيره شدندش به راه همه بندهوار ايستادند پيش به