-بعد ششصد سال قحطی...
همانا رسولمان به سوی شما آمد که حقایق را برایتان تبیین کند، (آن هم) در دوران فاصله میان رسولان...(1) انگار کن ششصد سال باران نیامده باشد، ششصد سال زمین نگاه ملتمسانهاش را به آسمان دوخته باشد، آنقدر که چشمهاش از انتظار سفید شده باشد. انگار کن ششصد سال، اهالی سیاره را خواب، در خود گرفته باشد. اصلاً تصور کن ششصد سال خورشید نتابیده باشد. یک کسوف ششصد ساله. همه تشنه، همه تاریک، همه خواب...(2) حال آن روزگار را علی(علیهالسلام) بهتر از همه