-
گناه در قرآن کريم (قسمت دوم) نويسنده:رضا شيراني 8. شرشر يعني بد و ضرر. راغب گفته: «شر آن است که همه از آن اعراض مي کنند، چنان که خير آن است که همه به آن مايل مي شوند. »طبرسي فرموده: خير، نفع خوب و شر، ضرر قبيح است. در آيات گاهي به معني ضرر مناسب است، مثل اين آيه: « و عسي أن تحبوا شيئاً و هو شر لکم » [بقره، 216]، و گاهي به معناي قبيح و بد؛ مثل: « و أنتم شر مکاناً»[يوسف، 77]. در أقرب الموارد گويد