-
شیمیاییها در اوج غربت میروند در را که گشودم، بوی تند الکل در بینیام پیچید. قدمی به عقب برداشتم و دوباره برای اطمینان بیشتر نگاهی به شمارهای که سردر اتاق بود، انداختم، سپس نفس راحتی کشیدم. خودش بود، اطاق «710». با حالت کنجکاوانهای به داخل اتاق سرک کشیدم که ناگهان نگاه پر عطوفت و مهربانش سخت توجهم را جلب کرد. از ظاهرش حدس زدم که او همان خانم «فاطمه حداد» باشد. با صحبتهای من و همراهم او