-
در ناگهاني ناگهان تر نويسنده:شهاب الدين رهنما آرام آرام مي آيم و کنارخستگي هميشگي ام مي نشينم . آرام آرام مي آيم و تکيه مي دهم به همه ي لحظه هايي که از شاخسار عمرم پريده اند ؛تکيه مي دهم به لحظه هايي که با شتاب پريدند و مرا با اين همه ي دلواپسي ها تنها گذاشتند . انسان اين موجود گريزناپذير از نعمت هاي نازنين خداوند ، گاه چنان در پنجه ي زمان اسير مي شود که انگار راهي براي پروازش از اين بندها فراهم نيست . انسان