-من خشت آخر خانه نبوتم
انسان بر خلاف سایر جانداران، هم می تواند خود را به جلو ببرد و هم می تواند به عقب برگردد، هم قادراست به سوی چپ منحرف شود و هم به سوی راست؛ هم می تواند تند برود و هم کند و بالاخره هم می تواند بنده ای شاکر باشد و هم سرکشی کافر. ازاین رو دائما در میان نوسانات افراطی و تفریطی گرفتار است. لذا اجتماع بشری گاه آنچنان جامد و ساکن و اسیر عادات دست و پا گیر می شود که نیازمند به نیرویی است که زنجیرها را از او برگیرد و او را به حرکت آورد و گاه آنچنان هوس نوخواهی پیدام