-زنان مروارید نشان
حورالعین در لغت همان زنان بهشتی است، حور جمع «حَوَر، احور و حوراء» است و «حَوْراء» به معنای شدّت سفیدی چشم همراه با شدّت سیاهی آن است[1] برخی گفته‌اند:[2] حَوَر به معنای پدیدار شدن اندكی از سفیدی چشم از میان سیاهی [آن] است. «عین» جمع «عیناء» و آن مؤنث اَعْیَن به معنی درشت چشم است، حورالعین یعنی زنان سیمین تن و درشت چشم. مروارید در صدف خدای متعال حوریان بهشتی را به خاطر اینكه در نهایت صفا و طراوت هستند به مروارید نهفته در صدف تشبیه كرده كه دستی بر آن نخورده است:«و