-سیری در ترجمه های فارسی قرآن
قال علی (ع): ما حالس هذا القرآن احد الاقام عنه بزیاده او نقصان ، زاید? فی هدی و نقصان من عمی.با قرآن کسی ننشست جز آنکه پس از برخاستن با فزونی یا کاستی برخاست. فزونی در رستگاری و راهیابی و کاستی در کوری و گمراهی.قرآن ، چشمه زلالی است که آگاهان با بهره گیری از معارف آن ، دلهای تفتیده را سیراب می کنند و ژرف اندیشان با گل گشتی از بوستان رنگارنگ آن طراوت جان می گیرند. قرآن ، مشعل فروزان جاودانه ای است ، بر معبر تاریخ که در تاریک زار زندگی انسان