-
فرماندهان حتی نان خشک برای خوردن نداشتند!
غذای تیپ، آش بود و مقدار آن هم کافی نبود، مقسم غذای گردان خواست اول غذای ما را بدهد و بعد باقیمانده غذا را بین گروهانها تقسیم کند. حبیب گفت نه برادر اول برو غذای گروهانها را بده، بعد هم اگر چیزی ماند، سهمیه ما را هم بده.
به این مطلب امتیاز دهید
به گزارش سرویس مقاومت جام نیوز به نقل از فارس، خرمشهر در اسارت بود و برای آزادیش لحظه&zw