فرامرز قريبيان و بازي‌هايش در نقش‌هاي انقلابي / نیک صالحی

- جام جم آنلاين: او دزد نبود؛ چريك بود. اوركت، عينك، سبيل و از همه مهم‌تر نگاه‌هاي مهربان و غمخوارش، همگي داد مي‌زدند كه او دزد نيست، در آن سال‌ها شهر مملو از مبارزاني بود كه اين سو و آن سو فريادشان در گلو خفه مي‌شد. رخدادهاي هر از گاهي كه دهان به دهان نقل مي‌شد و خفقان روزافزوني كه همه را تشنه اتفاق‌هاي بعدي نگه مي‌داشت، باعث مي‌شد «قدرت» با بازي فرامرز قريبيان را چريكي بپندارد كه ناچار در ديالوگ‌هاي فيلم به «دزد» بدل شده است. اينگونه بود كه مي‌شد او را دوست داشت و بازي خوب قريبيان كه سال‌ها منتظر چنين نقش و فيلمي مانده بود او را دوست داشتني‌تر مي‌كرد. وقتي صداي انفجار سكانس‌ آخر