-
ساغر فنا در جهــــــان بــــــود اثر از جــــاى پاى تو تا نغمــــهاى بــــود به فلك از نداى تو تا ساغر است و مستى و ميخوارگى و عشق تا مسجد است و بتكـده و دير جاى تو تــــــا هست رنگــــــى از سخــــن دلــپذير تو تا هست بويـــــى از تو و از مدّعاى تو تـــــا هست واژه اى ز تــــــو در بين واژه هـــا تا هست رونقــــى ز تو و گفته هاى تو هـرگز نه آنچه در خور عشق است و عاشقى تا يك نشــــــــــانهاى نبود از فناى