-
درگاهِ جمال كجا پا بنهى حسن وى آنجا پيداست هــــركجــــــــا سر بنهى سجدهگه آن زيباست همـــــــه سرگشتـــــه آن زلف چليپاى ويند در غم هجــر رُخش اين همه شور و غوغاست جملــــه خوبــــان برِ حُسن تو سجود آوردند اين چــه رنجى است كه گنجينه پير و برناست عاشقــــــــــان صدرنشينانِ جهانِ قدسند ســــرفــــــراز آنكــــه بدرگاه جمال تو گداست فارغ از ما و من است آنكه بكوى تو خزيد غافل از هر دو جهان كى بهواى من و ماست