-
آيينه جان بــــــر در ميكــــــــــــده بگذشته ز جان آمدهام ***** پشت پايى زده بر هر دو جهان آمدهام جــــــــان كه آيينه هستى است در اقليم وجود ***** بـــر زده سنگ به آيينـــه جــان آمدهام ســــــــرّهستى چو نشد حاصلم از ملك شهود ***** در نهانخـــانه ، پى ســـرّ نهــــان آمدهام جلــــــــــوه روى تو بى منّت كس مقصود است ***** كـــاين همه راهْ كران تا به كران آمدهام دستگيـــــــــرى كنم اى خضر ،كه در اين