-
سفرنامه سلوکی (9) چهاردهم شوقاراده بر اثر شدت یافتن به مرحله شوق می رسد. گروهی از سالکان مرید صرفند؛ یعنی، حرکتشان تند نیست تا اراده را به شوق بکشاند. اینها در حد اراده، متوقف و مرید دائمی صرف و سالک محض هستند؛ اما آنها که سرعت می گیرند و سیرشان بیشتر و اراده ی موکد است. این راهی است که محقق طوسی و همفکرانش طی کرده اند.وقتی اراده شدید شود شوق ظهور می کند. شوق آن است که انسان هم محبت مطلوب و مراد را بچش