-
بهار جان بهــــار آمد جوانى را پس از پيرى ز سر گيرم ***** كنـــار يــــار بنشينم ز عمـــر خــود ثمرگيرم بــــه گلشن باز گردم با گل و گلبن در آميزم ***** بـــه طرف بوستان دلدار مهوش را به برگيرم خــــزان و زردى آن را نهم در پشت سر روزى ***** كـــه در گلـزار جان از گلعذار خود خبر گيرم پَـــر و بالــــم كه در دىْ از غم دلدار پرپر شد ***** بـــه فـروردين به ياد وصل دلبر بال و پر گيرم بـــه هنگام خـزان در اين خ