چريكي كه قلبش يك گل آفتابگردان بود / جوان آنلاین

- چريكي كه قلبش يك گل آفتابگردان بود
يك: وسط فيلم چند بار سينه‌ام به جزر و مد مي‌افتد. گريه هجوم مي‌آورد به چشمانم. هجوم مي‌آورد به سينه‌ام، دنبال راهي است كه دوباره به تعادل برسد پس سينه‌ام را مثل قايقي كوچك بالا و پايين مي‌برد. يك بار حتي مي‌ترسم بين آن همه آدم بلند بزنم زير گريه. چطور آن همه شاعرانگي در نگاه يك چريك كت و شلواري مي‌تواند جمع شود؟ اصلاً مگر يك چريك كت و شلوار هم مي‌پوشد؟ دو:‌قهرمان‌ها مثل سرو مي‌زيند. بالا كه مي‌روند سر به پايين نمي‌گردانند. انگار نه انگار كه آن حوالي جاذبه‌اي وجود داشته باشد. درختان معمول اين طور نيستند. كمي كه بالا مي‌روند دوباره سر خم مي‌كنند به