-
آدمی را در زندگانی وقت بسیار است. زمانی برای کارکردن، زمانی برای خوردن و خفتن و زمانی برای نشاط و تفریح. به تفریح نشستن در تاریخ ایران خود داستان درازی دارد. ایرانی مانند سایر ملل گاه در حیاط خانه خویش یا در مکانهای خصوصی به تفریح و نشاط مینشیند. اما ایرانی مرد انزوا و انفراد نیست. در تاریخ ما هرآنجا سخن از مردان مرد میرود، صحبت سفرههای فراخ و دستان گشاده به میان میآید. یکی از وجوه مثبت شاه و اشراف و ثروتمند در تاریخ ایران همانا در