- جماعتی که نان در اعصاب مردم میزنند...
مرثیهای برای سینمای افسرده به بهانه نمایش فیلمهای تلخ در جشنواره فیلم فجر
حقیقت آن است که این سینما نیست که بدون مخاطب مانده است. این مخاطب است که از درد فیلمهای افسردهکننده، بدون سینماست. درد فیلمهایی که حرفشان چیزی بیشتر از نقهای رانندگان تاکسی نیست، چیزی بیشتر از آنچه همه مردم میبینند، نیست.