- تا همین چند وقت قبل، هتل غالبا مخصوص آدمهای تنها بود، یا جایی شیک به حساب میآمد که فقط به درد اقامتهای کوتاهمدت یا آدمهای خیلی پولدار میخورد. از نظر خیلیها توهینآمیز بود که آدم، خانهی کسوکارش یا آشنای هفتپشتآنورترش را ول کند و برود هتل؛ آن هم در یک شهر غریب. هیچکس هم فکر نمیکرد که آدم فقط توی شهر غریب است که میتواند هتل بگیرد، وگرنه توی شهر خودش که اساسا میرود خانهی خودش. البته آشناها هم حرفی نداشتند.
سفرهها باز بود و درها باز بود و خانهها هر قدر بزرگ یا کوچک، یک اتاق مهمانخانه داشت که در ایام مسافرت میشد خانهی مهمان.
اما این روزها اوضاع تغییر کرده است. مساف
»
شعر کودکانه شهادت امام موسی کاظم (ع)
»
همه چیز درباره ی تکثیر دلقک ماهی ها
»
قدیمی ترین فرش ایران در موزه وین
»
روبيکا هیچ گونه اينترنت رايگان براي همراه اول و ايرانسلي ف...
»
زیباترین مدلهای میز تلویزیون 2022 از تلویزیون تا کنسول
»
تفاوت النترا وارداتی و مونتاژ و اختلاف قیمت آنها
»
یک روش آسان برای پاک کردن لکه خمیردندان از روی فرش
»
اپلیکیشن های فیلم و سریال با اینترنت رایگان