يلدا؛ فرصتي براي همدلي نه جولان تجملات / خراسان

-يلدا؛ فرصتي براي همدلي نه جولان تجملات
خوب به خاطر دارم پدر بزرگ كه حدود ۸۰سال داشت در صدر اتاق مي نشست، دور تا دورش را فرزندان و نوه ها مي گرفتند همه به رديف از بزرگ تر تا كوچك تر، ساعتي از خوردن شام كه مي گذشت، اصرار بچه ها شروع مي شد و پدربزرگ كه همه به او مي گفتند «بابا بزرگ» موافقتش را كه اعلام مي كرد، همه ساكت بودند و بابابزرگ هميشه خندان قصه هايش را با چند بيت شعر شروع مي كرد. نمك در كام من شيرين تر از جام عسل گردد /جگرها خون شود تا يك پسر مثل پدر گردد / پدر در كودكي دست پسر گيرد / به اميدي كه در پيري، پسر دست پدر گيرد

و آهسته آهسته وارد مقدمات قصه مي شد؛ قصه باغ دلگ