-وقتي كه شكرخند «شكرپاره» مي شود!
بزرگترين ويژگي شكرخند بيست و پنجم(مورخ شنبه 2 آذر87) بسته شدن درهاي سالن بعد از پرشدن آن بود؛ به طوري كه بيش از صدنفر پشت درهاي بسته ماندند. آنها به انحـــاي مختلف سعي در برقراري ارتباط با داخـــل سالن داشتند و درواقع اين بار، پشت در مانده ها نقش پررنگي در برنــامه ايــفا كردند كه در جــاي جاي اين گزارش به قسمت هايي ازاين نقوش(!) اشاره خواهد شد.
رضا رفيع طي اشاره اي به كمبود جا گفت:« مي دانم كه خيلي