سنگرانفرادي / کيهان

-سنگرانفرادي
سميرا خطيب زاده
شيرودي، اولين نظامي اي بود
كه من در نماز
به او اقتدا كردم.
«مقام معظم رهبري»
معراج
شهيد اكبر شيرودي، اين جا را خيلي دوست داشت. مركز ثقل تمام عمليات هايش اين جا بود. خانواده اش را هم آورده بود پيش خودش. حتي اسم پسرش را هم به عشق اين پادگان گذاشته بود «ابوذر». خيلي ها كه به اين جا قدم مي گذاشتند به ديار حق مي شتافتند.
چمدان خالي
وقتي كه آب ها از آسياب افتاد عده اي در مهرآباد از هواپيما پياده شدند. چمدان بعضي هاشان پر بود از پول و كارت اعتباري، برخي ديگر پر بود از مدارك تخصصي. بعد از چند روز استراحت خيلي روشنفكرانه