-وارث آب و خرد و روشني
1
در عصر ما
خرد
به رهروي تنها ميماند
مبهوت همهمة ماشينها
با دريغ و درد، بانويي فرهيخته و شاعري بزرگ و انديشمند از ميان ما رفت ـ انساني كه جوهر انسان را «تعقل و انديشيدن» ميدانست و بيش و پيش از هر چيز، به دنبال تكريم «عقل» و اعادة حيثيت از «انديشه» بود. او بارها گفته بود كه: «شعر من، شعر انديشه است»، و با اين تأكيد به دنبال آن بود كه ما را از پيلة غفلتي تاريخي بير