توحيد و خداشناسي در نهج البلاغه / فان پاتوق

- سپاس خداوندي را كه بي آن كه ديده شود شناخته شده و بي آن كه انديشه اي به كار گيرد آفريننده است خدايي كه هميشه بوده و تا ابد خواهد بود آنجا كه نه از آسمان داراي برج هاي زيبا خبري بود و نه از پرده هاي فروافتاده اثري به چشم مي خورد نه شبي تاريك و نه دريايي آرام نه كوهي با راه هاي گشوده نه دره اي پرپيچ و خم نه زمين گسترده و نه آفريده هاي پراكنده وجود داشت.

خدا پديدآورنده پديده هاست... خالق و روزي دهنده آنان است آفتاب و ماه به رضايت او مي گردند كه هر تازه اي را كهنه و هر دوري را نزديك مي گرداند. خدا روزي مخلوقات را تقسيم كرد و كردار و رفتارشان را برشمرد از نفس ها كه مي زنند و ن