من از عهد آدم تو را دوست دارم / فان پاتوق

- من از عهد آدم تو را دوست دارم
از آغاز عالم تو را دوست دارم
چه شب ها من و آسمان تا دم صبح
سرودیم نم نم ؛ تو را دوست دارم
نه خطی ، نه خالی ! نه خواب و خیالی !
من ای حس مبهم تو را دوست دارم
سلامی صمیمی تر از غم ندیدم
به اندازه ی غم تو را دوست دارم
بیا تا صدا از دل سنگ خیزد
بگوییم با هم : تو را دوست دارم
جهان یک دهان شد هم آواز با ما :
تو را دوست دارمتو را دوست دارم
بی تو این چشمه سار شب آرام
چشم گیرنده ی آهوان است
بی تو ٬ این دشت سرشار
دوزخ جاودان است
.
.
.
.
.