شب هاي بيمارستان / خراسان

-شب هاي بيمارستان
اين روزها هر جا مي روم، مي شنوم كه خيلي عوض شده ام، روحيه ام تغيير كرده، نگرانم مضطرب و بي تاب. همه مي پرسند چرا ناراحتم؟ مي خواهم برايم دعا كنند، كار خودم كه از صبح تا شب دعا كردن و ذكر گفتن است، با تسبيح مادربزرگ حسابي صميمي شده ام و با فروانداختن هر دانه اي از او كه مدام مشغول التماس به درگاهش هستم مي خواهم به همه بيماران شفا دهد و به بيمار من هم؛ هر روز و هر شب پاي سجاده در درياي مهر الهي تن خاكي و خسته ام را مي شويم و از او مي خواهم سلامتي را به همه ارزاني دارد.

خدا تجربه يك شب؛ نه يك ساعت نه حتي كمتر و كمتر از يك ساعت بيمارستان را نصيب هيچ كس نكند، ام