مهمانسراي دو دنيا؛ در ستايش مرگ و زندگي / ابرار

-مهمانسراي دو دنيا؛ در ستايش مرگ و زندگي
سرمايه ، فرزانه ابراهيم زاده: زندگي يك هديه است؛ هديه اي كه به شما داده شده و سرانجام اين هديه را به كس ديگه اي منتقل مي كنين. به نوبه خودتون زندگي ببخشين... همه صحنه روبه رو سفيد است. تنها سايه دو نفر پشت ديوار سفيد رنگ نزديك آسانسور ديده مي شود و همه چيز با يك نواي غريب و ماورايي آغاز مي شود.

تركيبي از سازهاي زهي و كوبه اي كه فضايي اسرارآميز را به همراه نورهاي بنفش و آبي همراه مي كند و به يك باره يك صداي بلند به همراه نور سفيد صحنه را پرمي كند و نخستين مسافر مهمانسراي دو دنيا يعني ژولين پورتال وارد صحنه مي شود.
اين نخستين صحنه