جنایت در روزهای آخر تابستان / فان پاتوق

- صدای تشویق حضار، سالن را پر کرده است. همه به احترام من ایستادهاند و دست میزنند؛ مغرورانه و آرام قدم بر میدارم و به سمت سن میروم. سرم را طوری بالا گرفتهام که هر کسی که نداند خیال میکند آرتروز گردن گرفتهام و به تجویز پزشک سیخ قورت دادهام.
مجری مراسم در حال خواندن شرححال زندگی پر افتخار علمی من است. حلقهی نور پروژکتور روی من افتاده و قدم به قدم با من حرکت میکند؛ نزدیک سن که میرسم شرححالخوانی مجری تمام شده است و یک بار دیگر و اینبار با آرامش و مکثی معنیدار، اسمم را میخواند: «خانم پرتابه شریف! برندهی جایزهی نوبل فیزیک، به خاطر تلاشهای بیوقفهی ایشان در زمینهی ذرات بنیادی!».
واقعاً غرو