پدربزرگ ها و مادربزرگ هايي كه فراموش مي شوند / خراسان

-پدربزرگ ها و مادربزرگ هايي كه فراموش مي شوند
نشسته ام پشت ميز و دارم براي خودم چيزهايي مي نويسم. در اتاقم باز است. صداي تلويزيون آن قدر بلند است كه تمركزم را ربوده است. خانم مجري دارد حرف هايي از مهرباني مي زند. از خانواده مي گويد و قديم ها و اين كه آن روزها همه با هم يك جا زندگي مي كردند اما الان همه چيز ختم شده است به يك واحد آپارتمان نهايتا ١٥٠ متري كه اعضاي خانواده فقط شب توي آن جمع مي شوند.

خانم مجري ادامه حرف هايش را به شمع داني هاي مادربزرگ وصل مي كند كه لب ايوان چيده مي شدند و هر روز بعد از ظهر سر آب دادنشان نوه ها با هم دعوا داشتند. مادربزرگ آن روزها روي قاليچه مي