نگاهي به تفكر عاشقانه در غزل حافظ: حسنت به اتفاق ملاحت جهان گرفت / قدس

-نگاهي به تفكر عاشقانه در غزل حافظ: حسنت به اتفاق ملاحت جهان گرفت
*محمدرضا شالبافان
شايد در طول قرون متمادي، شعر فارسي پس از سلطه زبان فارسي يعني در همان قرن سه و چهار هجري به بعد، حافظ تنها شاعر بزرگي باشد كه همه جانبه مديون غزل است و غزل را مديون خود كرده است.

همه «تماميت» رند شيراز كه در قرن هشت، اتفاقي جاودان را در شعر فارسي رقم زد، غزل است. نه دو مثنوي، نه چند رباعي و قصيده براي شهرت و قدرت نمايي محمد شمس الدين حافظ شيرازي كاري نكرده اند. اما اين غزل در دستان حافظ، همان تكه هاي ظريف و رمانتيك شعر عربي و عبري نيست كه قرار است تنها به مغازله و داد و ستاندن دل اختصاص