زبان فارسی دری / فان پاتوق

- شعر فارسی دری شعری است که از اواسط قرن سوم هجری در ایران، به زبان فارسی دری در وزن عروضی و در دوره معاصر در شیوههای جدید معروف به شعر نو سروده شده است و تا امروز در ایران و بعضی از کشورهای همسایه آن، از قبیل افغانستان و تاجیکستان متداول است. سابقه شعرسرایی در ایران به دوران باستان میرسد. مهمترین متن شعری که از دوران باستان در دست داریم، بخش گاتهای اوستا، کتاب دین زرتشت است که میتوان آن را قدیمیترین نمونه سخن موزون در ایران دانست. فعالیت گوسانها در دوران اشکانیان و خنیاگران در زمان ساسانیان میتواند نشانه قطعی برای وجود شعر در ایران قبل از اسلام باشد. سرودههای مانویان نیز نمونههایی از شعر قدیم