مولانل و تناسخ / فان پاتوق

- به روز مرگ چو تابوت من روان باشد

گمان مبر که مرا درد این جهان باشد

برای من مگری و مگوی :دریغ " دریغ ! !

به یوغ دیو در افتی" دریغ ان باشد .

جنازه ام چو ببینی مگو: فراق " فراق ! !

مرا وصال و ملاقات ان زمان باشد .

مرا به گور سپاری " مگو :وداع "وداع

که گور پرده جمعیت جنان باشد .

فرو شدن چو بدیدی "بر امدن بنگر

غروب شمس و قمر را چرا زیان باشد؟

ترا غروب بود ولی شروق بود

لحد چو حبس نماید "خلاص جان باشد

کدام دانه فرو رفت در زمین که نرست؟