مناجات نامه / اطلاعات

-مناجات نامه
الهي! از بود خود چه ديدم مگر بلا و عنا و از بودِ تو همه عطا است و وفا. اي به بر پيدا و به كرم هويدا. ناكرده گير كِردِ رهي و آن كن كه از تو سزا.

الهي! چه عزيز است او كه تو او را خواهي ور بگريزد او را در راه آيي، طوبي آن كس را كه تو او رايي.

ترا كه داند؟ كه ترا تو داني! ترا نداند كس، ترا تو داني و بس. اي سزاوار ثناء خويش و اي شكر كننده ي عطاء خويش، رهي به ذات خود از خدمت تو عاجز و به عقل خود از شناخت منت تو عاجز، و به توان خود از سزاي عقل تو عاجز.

كريما! گرفتار آن دردم كه تو درمان آني، بنده ي آن ثنا ام كه تو سزاي آني من در تو چه دانم؟ تو