پس از پنجاه سال / سایت دانلود رایگان

- صدای در که بلند شد، صدای پایی از زینه های تختبام کنار سراچه نیز بلند شد. صدای پا از زینه ها به سوی درآمد. در گشوده شد.
ـ سلام کاکا!
ـ سلام!
ـ نی که نشناختی، مه اسحاق استم!
ـ اوو... چشمایم روشن ... بیا بیا...!
چنان بغلش را باز کرد ولرزیده مرا فشرد که چوب دستش به زمین افتاد و نوعی گرمی و آرامش تن وجانم را فراگرفت. از همو جوانی باآن که چند سالی بزرگتر ازاو بودیم ـ جز پدرم ـ همه عادت کرده بودیم که اورا کاکا نیکو بگوییم. خاله صبری را نیز همه خاله میگفتند. یادم می آید، روزی که کلید خانه را گرفته بود ؛ اشک در چشمانش دور زده بود و حس کرده بود که ما سفر دوری در پیش داریم.