پیری در اشعار پارسی / پی سی سیتی

-اوحدي مراغه‌اي

آدمي پيرچو شدحرص جوان مي‌گردد خواب در وقت سحرگاه گران مي‌گردد

صائب تبریزی

اين سطرهاي چين كه زپيري به روي مااست هر يك جداجدا خط معزولي قوا است

صائب تبریزی

پيري رسيدوفصل جواني دگرگذشت ديدي دلا كه عمر،چسان بي خبرگذشت؟

نظام وفا

پيري مرا اگر چه فراموشكار كرد از دل نبرد ياد زمان شباب را

صائب تبریزی

پيري رسيدوموسم طبع جوان گذشت تاب تن از تحمّل رطل گران گذشت

كليم كاشاني

پيري و طفل مزاجي بهم آميخته‌ايم تا شب مرگ به آخر نرسد بازي ما