غم در اشعار پارسی / پی سی سیتی

-غم در اشعار پارسی

من بودم و او بود و دگر هيچ كس امشب
غم جاي تو خالي كه عجب انجمني بود
سنجر كاشاني

به قدرطاقت خودهردلي غمي دارد
دل من است كه اندوه عالمي دارد
فصيحي هروي

ز روزغصّه شكايت چه مي‌كني اي دوست
شب سياه ستم تا سحر نخواهد ماند
مهدي سهيلي

از غم جدا مشو كه غنا مي‌دهدبه دل
امّاچه غم،غمي كه خدا مي‌دهد به دل
شهريار

اي اشك شوق،آينه‌ام پاك كن ولي
رنگ غمم مبركه صفامي‌دهدبه دل
شهريار

دور از تو ماه من همه غمهابه يكطرف