داستان نوجوان تيز پرواز / کيهان

-داستان نوجوان تيز پرواز
- مامان، من مي روم با دوستم پرواز كنم. كاري نداري؟
- نه مواظب گربه ها باش.
- باشه، خاطر جمع باش، خودت كه منو مي شناسي به من مي گن: تيز پرواز.
تيز پرواز، كبوتري زرنگ و باوفا بود. او تيز و سريع بود، با پرهاي سفيد و سبز. او با مادرش روي بام در جنوب شهر تهران زندگي مي كردند، او هميشه با رفيقش، كاكل به سر، پاپري، تپل و سفيد و تنبل، به تفريح و بازي مي رفتند.
آنها هميشه روي سيم هاي تير چراغ برق، كه از خانه اشان فاصله داشت، مي نشستند. به اطراف نگاه مي كردند. به آدم ها، بچه ها و... به رفت و آمدهايشان، كارهايشان، رفتارشان و...
آنها با هم مسابق