حرفهاي انتظار ؛ نگاه بهاري / قدس

-حرفهاي انتظار ؛ نگاه بهاري
شكوفه نبود، گل نبود، بهار نبود، توآمدي ، همه جا شكوفه باران شد. بلبلان در گلزارها نغمه شادي واميد سر مي دادند. گل ها به بهار لبخند زدند. من وما به دنيا سلام گفتيم و به عشق تو بهاري شديم. همه مشتاق ديدنت بوديم، اما لياقت نداشتيم انگار !چه آنكه تو چند صباحي خوش درخشيدي، آنگاه از ديده ها پر كشيدي و از نگاه ما پنهان شدي !اگر چه هماره با ما بودي وهستي. ما اما پرده بر حقيقت كشيديم وابرها را به ساحت خورشيد راه داديم !حال پشيمانيم وبراي يك لحظه ديدارت ، پر پر مي زنيم!اما افسوس كه هنوز ديده از خواب غفلت باز نگشوده ايم وخود را كاملا آماده پذيرايي ات نكرده ايم. افسوس كه