درمان با سینما / پی سی سیتی

-فيلم هايي همچون «روز موش خرما» ديگر تقريباً در كتابخانه فيلم درماني استاندارد شده اند. «پتي نولان» مي گويد: «ما مي توانيم روزها و هفته ها و سال ها را به گونه يي تكراري و يكنواخت سپري سازيم يا اينكه به گونه يي قاطع در راستاي پديد آوردن يك دگرگوني بزرگ در زندگي روزمره و انجام كارهايي متفاوت حركت كنيم.»
فيلم «مردمان معمولي» كه در آن پسري نوجوان با احساس گناه دست و پنجه نرم مي كند و پس از مرگ برادرش، دست به كوشش هاي نافرجام براي خودكشي مي زند، نگاه عاطفي ژرفي را به خانواده هايي كه با مرگ و از دست رفتن اعضايشان روبه رو بوده اند، برمي انگيزد.
«پتي نولان» مي گويد: «فيلم «جادوگر اوز» به گو