مهرباني / ايرنا

-مهرباني
تقديم به بيژن كلكي - منصور بني مجيدي - اكبر اكسيرريز بنفشه هاي آقاي زندگاني سرسبز احترام برانگيز را يك يك شمردم تنها، چندين بنفشه در آن انتهاي باغچه باقي مانده ست تا بشمارم مي دانم كه از طوطياني كه قاه قاه و كاغ كاغ صداشان از سرسراي مجلل پرازدحام ميهماني ها مي آيد، بيزارممن مثل شانه به سرها در رنگ هاي جنگل اطراف «بيژن» و «منصور» و «اكبر» و زن ها و بچه هاشان در «آستارا» پنهان شدمديگر مرا كسي تميز نخواهد داد از ابرها، از آسمان، و سايه هاي درختان هولناك كه شب در مرداب مي خوابند روزي گمان مي كردم آينده يي مرا با دست باكفايت خود بر شانه اش بلند خواهد كرد اما چه اشتباه فجيعي مي كردم؛