خدا والاتر از آن است كه عقل هاي عاجز تشبيه كنندگان تصور مي كنند / ایرنا

- ** در توحيد الهي سپاس خداوندي را سزاست كه آفريننده بندگان، و گستراننده زمين، و جاري كننده آب در زمين هاي پست، و روياننده گياه در كوه ها و تپه هاي بلند است، نه اول او را آغازي و نه ازلي بودن او را پاياني است. آغاز هر چيزي و جاويدان است، و پايدار و ماندگار بدون مدت و زمان است، پيشاني بندگان برابر عظمت او به خاك افتاده، و لب ها در اعتراف به يگانگي او در حركتند. به هنگام آفرينش، براي هر پديده اي حد و مرزي قرار داد، تا براي وجود بي نهايت او همانندي نباشد، گمان ها خدا را به اندازه ها و حركت ها و اندام ها نمي توانند اندازه گيري كنند. نمي توان گفت: خدا از كي بود؟، و تا كي خواهد بود؟ وجود آشكاري است