-
دل در جوشش ناب عرفه، وضو می‌گيرد و در صحرای تفتيده عرفات، جاری می‌شود. آن جا كه ايوان هزار نقش خداشناسی است. لب‌ها ترنم با طراوت دعا به خود گرفته و چشم ها امان خود را از بارش توبه، از دست داده اند. دل، بيقرار روح عرفات، حضرت اباعبدالله الحسين (ع) شده است. پنجره باران خورده چشم‌ها از ضريح اجابت، تصوير می‌دهد و اين صحرای عرفات است كه با كلمات روحبخش دعای امام حسين (ع) و اشک عاشقان او بر د