به زلالی سیدعلی به اقتدار چریک پیر / روزنامه خراسان

-هرسال موسم این روزها که می شود انگار گمشده ای تو را به خود فرا می خواند و تو می دانی که این درد چیست و با چه آرام می شود. تو قبلا هم این درد را تجربه کرده ای، می دانی باید دلت را به کبوتری سپید بال بسپاری که پرواز دهد این دل را به آنجا که باید پرواز کند...
آری! من به کربلای5 و شلمچه پرواز می کنم و گوشه ای می نشینم تا تماشاگر کربلایی دیگر باشم. می خواهم از حماسه هایی بشنوم که این سرزمین برای همیشه و تمام تاریخش به آن افتخار می کند اگرچه شاید امروز برخی آن حماسه ها و آن بزرگی ها و آن غزل های عاشقانه را نمی بینند و نمی خوانند.
بهانه این پرواز یادواره هرساله چند حماسه ساز این هنگامه ست