یادداشتی از حمید رضا صدر درباره سرطلایی/نیش بی مرهم / کاپ

-می توانم مو به موی بعد از ظهری که کفش هایش را آویخت تعریف کنم. آن دوشنبه پاییزی را. ساعت پنج 26 آبان 1354 در امجدیه را. روزی که پرسپولیس برابر نفتیانیک باکو که کاپیتانش بانیشفسکی بود 2- یک شکست خورد و تک گل پرسپولیس را محمد زادمهر زد. او آن روز به پایان 24 سال تلاش بی وقفه اش در میدان رسیده بود. با 19 گل ملی. آن روز قرآنی برابرش گرفتند تا بوسه ای بر آن زند، دسته گلی به دستش دادند و قول چهل هزار تومان پاداش دادند. آن روز ممد بوقی و روبه روی جایگاهی ها برایش سنگ تمام گذاشتند. آن روز آرزو کرد پسر 11 ساله اش شاهین، روزی روزگاری خاطره اش را در میدان زنده کند. آن روز برای ما پایان یک عصر به شمار می