هوا بس ناجوانمردانه آلوده است / ایران

-فاروق مظلومی
از خواب بیدار شدم پنجره را باز کردم تا با تصویری از آسمان تهران صبحم را آغاز کنم. صاف بود عین دل درویش. تن و جان را با ورزش و صدای استاد جنباندم در حد مجاز. رفتم زیر دوش. دوش حمام منظورم است. این دوش هم کاربردهای اغواکننده ای دارد. چطور ممکن است یک کلمه در یک زبان به معنی دیشب و شانه و وسیله ای در حمام به کار رود. صبحانه ای خوردم همایونی. یا علی گفتیم و روز آغاز شد. سر کوچه تاکسی های زرد و تمیز منتظرم بودند. من جلو نشستم و یکی از مسافرها به خاطر صدای زنگ اس ام اس تلفن همراه عذر خواهی کرد و گفت یادم رفته بود گوشی ام را در حالت بی صدا قرار دهم. راننده به همه صبح بخیر گفت. مرد