- میتوانست روزهای بیدردسری داشته باشد و در کنار همسر و فرزندانش، زندگی شاد و شیرینی را در نیاوران بگذراند، اما «شکوه مقیمی» سال 82 تصمیم میگیرد کنج عافیت را بیخیال شود و برای نجات همنوعانش به دل کوهستان بزند. شکوه، حالا مادری 58 ساله است که هنوز هم دست از امداد و نجات برنداشته است. او تا 14 سال قبل، مثل خیلی از خانمهای خانهدار به همسر و بچههایش میرسید و زندگی آرام و بیدغدغهای داشت؛ اما با زلزله مهیب بم، گویی شکوه هم با آن فرو میریزد و مسیر زندگیاش عوض میشود. او تصمیم میگیرد هرطور شده به یاری هموطنانش بشتابد و خانه و سه فرزندش را به مقصد بم ترک میکند.
![]()