اسراف اجتماعى وحکم قضایی آن ازمنظر قرآن / عقیق

-حوزه / قرآن کریم ،قانون شکنى و سرپیچى از دستورهاى الهى را مصداق اسراف معرفی کرده و تصریح داردکه، حکمِ قضایى اسراف و فساد در جامعه، اعدام و تبعید است.عقیق :درادامه سلسله مباحث واژه های قرآنی مصادیق اسرافِ اجتماعی را مورد بررسی قرار می دهد. استبداد، خودکامگى، استکبار، استثمار، خونریزى، ستم و هرگونه فساد اجتماعى از مصادیق بارز اسراف به شمار مى رود.[1] خداوند در سوره مائده، پس از بیان نزاع هابیل و قابیل که سرانجام آن تحقق نخستین فساد بر روى زمین بود، بنى اسرائیل را از ریختن خون بى گناهان و فساد بر زمین نهى کرده و از فسادهاى اجتماعى آنان به اسراف تعبیر مى کند: «ثُمّ إِنّ کَثیرًا مِنهُم بَعدَ ذ