-شنبه ۱۲ دی ۱۳۹۴ - ۰۵:۲۶
در آغاز دهه 70 ضیاء موحد در اعتراض به شعرهای به اصطلاح پسامدرن در آخر شعری نوشت «مُردم! از بس که شعر بد خواندم!»؛ شعرهایی که شاعران‌شان خواسته‌اند جاودانه شوند اما نشده‌اند، به یک دلیل ساده؛ آن‌که «جاودانگی ارزان نیست». البته این اظهارنظر برخی را آزرده‌خاطر کرد. موحد که خود شاعر است در همان شعر می‌نویسد: «شعر باید بی‌فایده