کتاب اول: سرما///قسمت بیست ودوم / ابتکار

-امیرقباد فرهی-بعد از آن دادگاه کذایی فکر می کردم شاید چون خیلی خانه نمی مانم و بیشتر وقتم را با پرسه در خیابان ها پر می کنم کسی به سراغم نمی آید. اما روزهای متمادی فراموش شدن، در خانه ماندم و کسی جز مدیر ساختمان که نگران نقدشدن طلب هایش و پرداخت قبض های رنگ و وارنگ بود، درِ خانه ام را نزد.
واقعا روزهایی هست که فراموش می شوم. روزهایی هم هست که خیلی فراموش می شوم. روزهایی هم هست که فراموشکار می شوم. اما هیچ چیز هیچ وقت سر جای خودش نیست.
مثلا وقتی نیاز نداری به یاد آورده شوی کسی در می زند و من هنوز هم عادت نداشتم از چشمی نگاه کنم و ببینم کیست که در می زند. با این حال خیلی طول کشید که