جای خالی مادربزرگ / قدس آنلاین

-خط زندگی/ شیما بهاردوست نوستالوژی کودکی ام دمپایی های جلو بسته و زرشکی مادربزرگ است که بعد از هر شست وشو به دیوار تکیه شان می داد...آن روزها که برایم به کشداری شبهای زمستانی بودند همیشه در پستوی یادم باقی خواهند ماند. شیشه های ترشی و آبغوره هایی که به شعاع صمیمی و گرم خورشید سپرده می شد. طناب هایی که دیوارهای سیمانی قدیمی را به یکدیگر متصل می کردند و پذیرای لباس های نیم دار و چهل تکه مادربزرگ می شدند. صندوق زنگ زده مادربزرگ که لباس های نو او را برایمان به یادگار نگه داشت، آینه قدیمی و سنگی که از وحشت افتادنش خودمان را از دور در آن می دیدیم و یخچال قدیمی سبز رنگ که صدای موتور اسقاطی اش در همهمه